Verslag 4 reis Colombia 2017 : Van Taironaka naar Cartagena en weer naar huis

Woensdag, 1 februari

Heerlijk geslapen ondanks of dankzij het donderende geraas van de golven op 40 meter afstand. Om 07.00 uur ontbijten, dat kon alleen doordat het de avond ervoor besteld was, de dames van de verse sapjes zijn helaas pas vanaf 08.00 uur aanwezig, we nemen afscheid nemen van deze mooie plek. Het wordt weer een lange busreis vandaag, 5 á 6 uur naar Cartagena. Cartagena is een havenstad aan de Caribische zee en dus ook de Atlantische Oceaan, in het noordwesten van Colombia, de stad is vernoemd naar de Spaanse stad Cartagena (bij Murcia), en wordt ook wel Cartagena de Indias genoemd. De stad heeft ruim 1 miljoen inwoners, is zowel een belangrijk economisch centrum, als ook een toeristische bezienswaardigheid en heeft de grootste Colombiaanse marinebasis van de Caraìben. Sinds 1827 heeft Cartagena een universiteit, die goed staat aangeschreven. Elk jaar worden in de stad de Miss Colombia verkiezingen (superbelangrijk in dit land) en het Cartagena Filmfestival gehouden. De koloniale binnenstad is heel mooi en staat sinds 1980 op de werelderfgoedlijst. Tijdens de 16e en 17e eeuw was Cartagena een van de belangrijkste havens van de Zilvervloot en daardoor een gewild doel voor zeerovers. De gemiddelde temperatuur ligt tussen de 24 en 32 graden Celcius, met een hoge luchtvochtigheid.

We zitten in een leuk hotel, Tres Banderas en treffen een rustige kamer aan het eind van de gang, we verkennen de stad een beetje en de eerste avond eten we bijna met zijn allen op Plaza de Madrid. De afgelopen 20 dagen hebben we kunnen genieten van het toeristisch nog vrijwel ongerepte Colombia, dat is nu over, Cartagena is mooi, maar mede daardoor ook supertoeristisch, druk, 3x zo duur vwb eten en drinken dan tot nu toe en je wordt continu lastiggevallen door verkopers die van alles en nog wat verkopen. Ook als je ergens buiten eet (gezien de temperaturen kan dat tot laat in de avond), gaat dat gewoon door, naast de verkopers zijn er ook “artiesten” die optreden, de een na de ander.

Donderdag, 2 februari

Vandaag een rondleiding door Cartagena onder leiding van Edgar, hij laat ons de diverse wijken van de mooie binnenstad zien, vertelt iets over de pleinen en gebouwen in de stad en geeft wat adviezen over het winkelen en afdingen, tot nu toe nauwelijks nodig, maar hier wel handig. We bezoeken het gebouw van de Inquisitie, de rechtbank van de Katholieke kerk, ingesteld naar Spaans voorbeeld, van halverwege de 17e tot halverwege de 19e eeuw.

Edgar vertelt ook dat het vandaag een bijzondere dag is hier, de dag van de Maagd van Candelaria, de patrones van Cartagena. Zij wordt vereerd in het klooster/kerk op de top van de Cerro de la Popa, en op 2 februari komen duizenden pelgrims hierheen, lopend de berg op en daarna wordt het beeld gevolgd door alle pelgrim bergaf gedragen en tijdelijk in een kerk aan de voet van de berg ondergebracht, daarna vindt een groot eet- en drinkfestijn plaats op een terrein in de buurt. Met twee mensen uit de groep besluiten we daarheen te gaan, we nemen een taxi naar de voet van de berg, helaas mogen de taxi’s niet meer naar boven, we vinden het te warm (32 graden in de schaduw) om de beklimming te doen, en zoeken een schaduwrijk plekje aan de voet van de berg. Dat vinden we bij een klein winkeltje, waar al lokale mensen zitten, voor ons worden ook nog wat plastic stoelen tevoorschijn getoverd, we kopen wat biertjes en wachten af wat er komen gaat. Het vergt wel enig geduld, pas na ca. 2,5 uur komt de Maagd onder luid gejuich en applaus voorbij, maar we vermaken ons prima in die tijd, er is genoeg te zien daar.

s Avonds krijgen we salsales, Paul stond te trappelen natuurlijk, eerst een demo van de verschillende vormen van de salsa, Cubaans, Colombiaans en Puerto Ricaans, indrukwekkend. Daarna mogen we zelf aan de bak, de meeste mannen blijven zitten, maar Paul doet dapper mee, en de beste danser van de groep natuurlijk ook. Hij reist samen met een vrouw die ook fantastisch danst en zij gaan na de les nog even los met de “docenten”, heel leuk om te zien. Met twee mensen uit de groep gaan we eten bij een Argentijns restaurant, daar zit je binnen heel gezellig en het eten (vlees uiteraard) en de wijn zijn er prima.

Vrijdag, 3 februari

Laatste dag in Cartagena met de groep, die vliegt morgen terug, één vrouw vliegt mee tot Bogotá en blijft daar nog 12 dagen. Wij hebben nog drie nachten bijgeboekt in hetzelfde hotel en zoeken tijdens die dagen wel uit wat we daarna nog gaan doen. We lopen nog een rondje door de stad, kopen een tas voor mij en een polo voor Paul, lunchen heerlijk gezond met yoghurt en fruit en maken ons op voor het afscheidsdiner met de groep op het Plaza Domingo. Daar had iedereen zich heel wat van voorgesteld, maar het werd voor iedereen een teleurstelling, het eten was nog te doen, wel heel duur, zelfs voor Cartagena, de bediening was een drama met kauwgomkauwende obers die consequent het verkeerde brachten, restaurant Bernabe geen aanrader, mijdt deze plek. Waar Cartagena overlopen wordt door verkopers en “artiesten” is het op Plaza Domingo een complete kermis, de ene na de andere groep treedt op, soms meerdere tegelijk, terwijl de verkopers zich verdringen aan de tafels, als dit zo doorgaat prijst Cartagena zich toch uit de markt naar onze mening, ondanks dat het verder een mooie stad is. Sommige optredens zijn wel heel goed, maar het is gewoon veel te veel, zeker als je gewoon rustig wilt eten, een normaal gesprek voeren is niet mogelijk. De afscheidsspeech die door iemand van de groep was voorbereid is natuurlijk ook niet te doen hier, dus wordt besloten terug te gaan naar het hotel en de speech daar te houden. Helaas is door een misverstand niet iedereen aanwezig, de speech is overigens heel goed, maar jammer dat de afscheidsavond zo als een nachtkaars uitgaat.

Zaterdag, 4 februari

Rond 12.00 uur vertrekt de groep naar het vliegveld, een aantal gaat nog de stad in voor de laatste inkopen, wij bezoeken in die tijd het goudmuseum van Cartagena, veel kleiner dan dat in Bogotá, maar ook de moeite van een bezoek waard. Uiteraard zijn we op tijd terug om afscheid te nemen van de reisbegeleidster en de groep, wel raar om zo met zijn tweeën achter te blijven. We nemen een taxi naar wat beschreven werd als een groot winkelcentrum, maar dat blijkt het niet te zijn, volgende taxi naar het volgende winkelcentrum, dat is er wel. Hier brengen we de rest van de dag door op zoek naar o.a. polo’s voor Paul en mij, Paul slaagt uitgebreid, ik vind een leuke blouse.

s Avonds eten we lekker buiten op het San Diegoplein, dat is een relatief rustig pleintje, vlakbij het hotel, met weinig verkopers en artiesten.

Zondag, 5 februari

We lunchen bij Ceviche, er wordt gezegd dat dit het beste restaurant is van de stad, je kunt er niet reserveren, het gaat om 12:30 uur open en we komen één minuut daarna aanlopen en kunnen nog net met de eerste lichting mee. Een niet zo groot restaurant dat dus continu vol zit, er staan ook steeds mensen buiten te wachten, dat hadden we de afgelopen dagen al gezien. Het eten is inderdaad heerlijk, vis en zeevruchten, veel keuze en hartstikke vers, top.

Na de lunch nemen we een taxi naar de Cerro de la Popa, het uitzicht van daaraf schijnt heel mooi te zijn, hoewel het wat heiig is, klopt dat ook wel. Als we terugrijden wordt het beeld van de Maagd van Candelaria weer naar boven gedragen, terug naar haar plek in het klooster bovenop de heuvel, weer begeleid door honderden pelgrims, ondanks dat het eind van de middag is, is het nog behoorlijk warm.

In het hotel werken we wat verslagen bij en foto’s voor de website en maken we een plan voor morgen. Bovendien overleggen we wat we vanaf dinsdag zullen doen, er zijn verschillende alternatieven 1) hier blijven, zien we niet zitten we hebben het wel een beetje gezien hier 2) naar een van de eilanden voor de kust, wordt het ook niet, deze zijn nog toeristischer en wij zijn ook niet echt strandmensen 3) via Medellín terug naar Bogotá, hmmm Medellín was de moeite waard om gezien te hebben, maar we hoeven niet zo nodig terug 4) dinsdag terug naar Bogotá en daar blijven tot de terugvlucht op zaterdag. Eigenlijk zijn we het snel eens, het is mooi geweest, dus ik neem contact op met KLM, we kunnen dinsdag al terug, dat leggen we vast en het voelt goed.

Al een aantal dagen hebben we zin in Italiaans eten, in de straat van het hotel zit een Italiaans restaurantje, maar tot nu toe zaten er steeds nauwelijks klanten, hoewel het restaurant goede reviews heeft op de diverse sites. We besluiten weer even langs te lopen en nu is het er druk, dus we wagen de gok, het zit gezellig, de bediening is heel vriendelijke en het eten is redelijk.

Maandag, 6 februari

Na het ontbijt drinken we koffie in de boekenwinkel annex koffieshop, lekker rustig en heerlijke koffie. We verkennen dat deel van de binnenstad waar we nog niet geweest zijn en bezoeken winkeltjes op zoek naar mooie kleding of een origineel souvenir, wel een mooie wandeling door de stad, maar helaas zonder succes. De lunch gisteren bij Ceviche was zo’n succes dat we besluiten voor ons afscheidsmaal daar te gaan eten, andere gerechten, weer heel lekker.

Dinsdag, 7 februari

Het zit erop, we nemen afscheid van het hotel, ze regelen een taxi voor het vliegveld, waar we rond 12:00 uur aankomen, bij het inchecken zeggen ze dat ze ons op een vlucht eerder kunnen zetten naar Bogotá, prima het maakt ons niet zo veel uit waar je moet wachten, dan zijn we daar maar vast. De vlucht loopt voorspoedig en op het vliegveld van Bogotá zoeken we eerst het kantoortje waar je de BTW van de aangeschafte kleding en tas kunt terugvragen, handig dat we wisten dat je dat ter plekke ook moet laten zien samen met alle bonnetjes, wat we niet wisten is dat het alleen geldig is als je met een creditcard betaald hebt, maar dat was gelukkig voor bijna alles zo, het wordt nl. ook teruggestort op die rekening.

Daarna is het tijd voor lunch bij Crepes & Waffles, hier hadden we in Medellín goede ervaringen mee en nu ook weer. Nog twee uur wachten op vertrek van de KLM vlucht, de laatste pesos opmaken en dan is het zo ver. KLM is prima op tijd, we hebben nu ook weer heerlijk comfort stoelen, en in die afdeling is het zo rustig dat we met zijn tweeën 4 stoelen hebben, heerlijk voor de nachtvlucht terug.

Keurig op tijd komen we aan op Schiphol, het was een mooie, afwisselende reis, door een zeer vriendelijk land, dat waarschijnlijk over 5 jaar veel toeristischer is. We hebben genoten, ondanks dat we Colombia zeker niet het mooiste land vinden van Zuid-Amerika (Argentinië staat nog steeds op nummer 1) en we hebben het getroffen met de groep en de reisbegeleidster, die beide prima en gezellig waren.

 

terug naar het derde verslag

####