Verslag 6 Argentinië najaar 2013 : Van Malargüe naar Luján de Cuyo en Maipú.

Maandag, 25 november
Het mooie Malargüe laten we achter ons, maar 3 dagen hier “gepland” en uiteindelijk een week gebleven, met heel veel plezier. Op weg richting de wijnstreek, vanaf donderdag 28 november kunnen we in Maipú terecht, bij hetzelfde adres als 4 jaar geleden, naast de vliegtickets was dat het enige dat we gereserveerd hadden.

Vandaag mikken we op een ander stukje van de wijnstreek, Luján de Cuyo, gisteren op internet al onderzoek gedaan naar een mogelijk onderkomen, zonder succes, dus het wordt weer zoeken ter plekke.

Begin van de middag komen we aan in Luján, het is een vrije maandag, tussen 13 en 17 is het sowieso uitgestorven op elke plek in Argentinië, op zondag nog erger en op feestdagen kan het dus nog stiller.

We proberen al rijdend een open wifi te vangen om onderkomen te zoeken (waar we langsrijden blijkt nl. allemaal nog niet open, waarschijnlijk pas rond Kerst), maar zonder succes, we moeten tanken en bij tankstations is vaak wifi, dit station heeft het helaas niet, wel een sukkel van een pompbediende (je kunt hier nergens zelf tanken) die liters laat overstromen, met een enorme stank als gevolg.

Volgende truc, koffiedrinken bij de Shell die wel wifi heeft. Daar vinden we een aantal mogelijkheden, schrijven adressen op en via onze trouwe maat OSMAND gaan we op pad. De eerste is een gok, stond als vol aangegeven, maar vaak blijkt er ter plekke nog een plaatsje, we gaan weer vragen bij toerbeurt, Paul neemt deze, helaas inderdaad vol, maar de zeer vriendelijke eigenaar zegt dat hij ons vanaf woensdag graag terugziet en geeft wat suggesties. De volgende leek heel aardig, maar omdat we per ongeluk langs de achterkant komen aanrijden, zien we dat het naast een vuilnisbelt ligt, maar niet doen dus. De volgende ligt wel mooi tussen de druiven, maar km's van iets bewoonds af, dus die laten we ook nog even op stand-by staan. De man van het eerste B&B zei dat Chacras de Coria een hele gezellige wijk is, naar één B&B had ik een mail gestuurd, maar we kwamen niet echt uit de prijs, weer het geduvel met Argentijnse pesos en dollars en rare omrekenkoers, toch maar daarheen. La Posada del Angel, blijkt een voltreffer en over de prijs bleek toch te praten, we worden heel hartelijk ontvangen door de eigenaar Daniel, en besluiten 3 nachten te blijven.

Daniel woont daar met vrouw en 3 kinderen, de oudste is 21 en zit op de universiteit in Mendoza. Zijn vrouw heeft in hetzelfde pand een winkeltje met handgemaakte dingen. Hij heeft 6 kamers, wij krijgen een van de mooiere en wat advies mbt eten en bodega's om wijn te proeven.

's Avonds gaan we naar wat hij aangaf als het beste restaurant hier, Nadia OF, we hebben niet gereserveerd, maar misschien omdat het een maandagavond is komen we goed weg en mogen binnen. Het blijkt de beste maaltijd in de afgelopen periode, super. Alles is behoorlijk duurder geworden in Argentinië, maar het eten en de wijn zijn nog steeds goedkoop, zeker naar Nederlandse begrippen. Een 6-gangen diner, met goede wijn voor Euro 120 is goed te doen, toch?

Dinsdag, 26 november
De volgende dag gaan we wijn proeven bij Clos de Chacras, een bodega waar we naartoe kunnen lopen, wij zijn niet van 4 bodega's aflopen en proeven, maar liever één op het gemak met lunch en dat pakt prima uit, we hadden nog een tweede in gedachten, maar gaan lekker terug naar het B&B, om wat te lezen.

Woensdag, 27 november
Vandaag een kleine bodega op het programma, daar starten we, bij een tweede willen we lunchen.

Helaas blijkt de eigenaar van de eerste even weg, en hij is de enige de de rondleiding doet, we kunnen om 15:00 uur terugkomen. Daniel heeft voor ons bij Lagarde een rondleiding en lunch geregeld, dus dan doen we die eerst. Bij veel bodega's, zeker de grotere, moet je reserveren, er is dan ook een hek met bewaker en als je naam niet op de lijst staat wordt het lastig, in dit seizoen zal het nog meevallen, maar over een week of twee is het kansloos zonder reservering.

Zowel de rondleiding als de lunch zijn perfect, en die kleine bodega Carmelo Patti, is ook een hele leuke ervaring, de man is heel praktisch in zijn benadering en geeft nog wat handige tips, en zo vliegt ook deze dag weer voorbij en de kilo's eraan.....

Chacras de Coria ligt in de wijnstreek en vlakbij Mendoza, het is inderdaad een hele gezellige wijk, en zou ook een goed alternatief zijn als je niet echt in de stad Mendoza wilt verblijven, een aanrader.

Donderdag, 28 november
Op naar de voorlaatste etappe, lekker uitrusten van alle belevenissen op een bekende plek.

Omdat het een hele heldere dag wordt, besluiten we een tocht te gaan rijden die we 4 jaar eerder ook gedaan hebben, maar toen was het dicht bewolkt, nu hopen we de Aconcagua (bijna 7000 m en de hoogste berg van Zuid-Amerika) en de Tupungato vulkaan wel te kunnen zien. Met een omweg via een weg door de bergen met 365 bochten (we hebben ze niet geteld, maar zo heet de weg), rijden we erheen, het is stralend weer en geen wolken rond de toppen van de hoogste bergen, schitterend, wat een verschil met 4 jaar geleden toen we niets konden zien.

We stoppen ook weer even bij de Inca brug, 4 jaar geleden afzien in wind en regen, nu is het heerlijk.

Weer een topdag.

Rond 18:00 uur komen we aan bij Posada Cavieres, Alina komt naar buiten om ons welkom te heten, met op haar arm Jan van 3,5; de vorige keer dat we hier waren was ze van hem in verwachting, de andere zoon Anton, is inmiddels 7, en gelukkig is Tommy (de grote schapendoes, met een bruin en een blauw oog en pas tot een kortharige variant geschoren) er ook nog.

Hans en Alina hebben elkaar op een reis door Chili leren kennen, ruim 10 jaar geleden, na een tijdje is zij naar België gekomen, ze spreekt ook Vlaams, maar kon toch niet echt wennen, toen hebben ze het plan opgevat om in haar geboorteplaats een B&B te beginnen.

De andere gasten zijn een jong Amerikaans stel en twee Duitse vrouwen (journalisten), dan zijn alle kamers vol, daardoor krijgen we de enige kamer die geen deuren naar het terras heeft, maar over twee dagen komen beide andere kamers vrij en mogen we switchen.

Het is heerlijk om weer hier te zijn.

“Vroeger” kookte Alina elke avond voor gasten die dat wilden, Cavieres ligt nl. nogal afgelegen en binnen een straal van 4 km was er 's avonds geen restaurant open, nu schijnen er twee te zijn.

Nu kunt je 5 keer per week een zelfgemaakte pizza, empanada's of een hartige spinazietaart bij haar bestellen, wij kiezen voor het laatste, de Amerikanen gaan voor de empanada's en de Duitse vrouwen maken zelf eten, daarvoor is de keuken in de B&B beschikbaar, maar wij hebben niets bij ons.

Het huis van Hans en Alina ligt tegenover het gebouw met de 3 B&B kamers. Inmiddels hebben ze ook de eerste twee jaargangen van hun eigen verbouwde wijn.

Even later komt Hans thuis, we gaan hem begroeten en vragen hoe het gaat, tot onze verbazing zegt hij dat het slecht gaat, maar dat hij daar later wel over zal vertellen.

Ik maak me direct grote zorgen mbt het oudste jongetje omdat we die nog niet gezien hebben, maar we wachten maar even af wat er aan de hand is.

Vrijdag, 29 november
Vandaag hebben we de auto nog, dus we gaan een bodega bezoeken die wat verder weg ligt, en vanwaar je een fantastisch uitzicht schijnt te hebben op de Andes. De Amerikanen gaan vandaag de tocht maken die wij gisteren gedaan hebben met een ingehuurde vriend van Hans als gids. Voor zij weggaan ronselen ze ons nog voor een BBQ vanavond, Hans doet dat niet voor twee personen, wij zijn niet van die BBQ fans, maar besluiten toch mee te doen, voor de gezelligheid.

Op weg naar Bodega Decero, voor de zekerheid nog even gebeld om te reserveren voor tour en lunch.

Nadat we stalen hek en de security man overwonnen hebben rijden we via een prachtige oprijlaan met ongelooflijk strak uitgerichte druivenstokken naar het mooie gebouw van de bodega, waar we hartelijk ontvangen worden. Eerst de lunch, dan de tour, het uitzicht is inderdaad prachtig, alles is on-Argentijnse schoon en ordelijk, tijdens de tour blijkt dat de eigenaar een Zwitser is, die steenrijk geworden is met zijn cementfabrieken en dit is zijn hobby. De vrouw die de tour doet vraagt of wij wel eens in Zwitserland geweest zijn en of het daar overal zo schoon is...., en of wij Zwitsers aardige mensen vinden, de eigenaar is bijna nooit hier, maar overlegt bijna dagelijks telefonisch met de “zetbaas” hier, en we krijgen niet de indruk dat hij heel populair is.

De bodega bestaat pas een jaar of 6 en is van scratch af (de zero) opgebouwd, voor het verbouwen en met namen maken van de wijn wordt van de nieuwste technieken gebruik gemaakt. Wij vinden de wijnen wel lekker, maar niet heel bijzonder, dat kan ws ook nog niet met zo'n jonge wijngaard.

Hun visie en de manier waarop het vanaf het begin is aangepakt, zou wel eens tot een hele succesvolle bodega kunnen leiden.

Terug bij Cavieres, lekker lezen en luieren. Een van de Duitse vrouwen gaat vanavond al weg, hun volgende doel is Bariloche en zij wilde graag een keer een traject met de bus doen, de andere vrouw gaat liever vliegen, vertrekt morgenvroeg en doet vanavond mee met de BBQ.

Beiden zijn journalist in Berlijn bij Welt am Sonntag, de vrouw die zo vertrekt is verantwoordelijk voor de sport en Carola is wijnjournaliste. Zij hebben vandaag een privé-rondleiding gekregen op Bodega CaRo een samenwerking tussen de families Catena en de Rothschild-Lafite. Welt am Sonntag is een toonaangevende krant en de dames zijn vorstelijk ontvangen en hadden na het bezoek ook een auto met privéchauffeur ter beschikking.

Hans is bezig met de voorbereidingen voor de BBQ en Paul loopt even naar hem toe om te vragen of hij kan helpen, dan komt vol emotie het hele verhaal eruit. Er zijn ernstige relatieproblemen, voor hem is het een beetje uit de lucht komen vallen en hij is dan ook duidelijk erg van slag en blij om in zijn eigen taal zijn hart te kunnen luchten. Sowieso een moeilijke zaak, maar als je samen een B&B runt, zijn problemen in de relatie nog ingewikkelder, heel jammer.

Verder is het eten 's avonds wel gezellig, met de Amerikanen en de Duitse, morgen gaan ze weg, benieuwd wie er dan komen.

Zaterdag, 30 november
Nathan, de Amerikaan, is jarig vandaag en wij hebben van onze rondreis 9 jaar geleden nog een paar miniklompjes over, die komen nu goed van pas.

Zij gaan vandaag naar Mendoza, wij moeten daar de auto inleveren eind van de ochtend, dus geven hen een lift. Auto inleveren na twee weken uitstekende dienst, even lunchen bij het vegetarische restaurantje en met de bus terug naar Maipú, de heenweg ging in 20 minuten en met de bus terug doen we er bijna anderhalf uur over, ook vanwege een extra stop gemaakt worden bij de bussenbewaarplaats in Maipú omdat de kaartjesautomaat niet meer werkt, dus overstappen in een bus met een werkend exemplaar.

De rest van de middag lekker luieren, het meeste wat we hier in de omgeving hadden willen doen, hebben we gedaan, morgen en overmorgen nog een bodega in de buurt bezoeken en verder lekker genieten van het mooie weer, de heerlijke tuin, en wellicht van het nieuwe zwembadje.

In de loop van de middag komen nieuwe gasten, een Oostenrijker Martin en twee Engelsen Will en Ruth, die per fiets arriveren, zij zijn in juli begonnen in Rio de Janeiro, en na bijna 6 maanden en ruim 5000 km fietsen hier aanbeland. Ze hebben een zware dag gehad vandaag en zijn behoorlijk kapot, maar bij het avondeten trekken ze al weer aardig bij. Ze werkten allebei als editor voor stedengidsen, maar door het internet is er behoorlijk de klad gekomen in die business, ze zijn gestopt, hebben hun huis in Londen voor 1,5 jaar verhuurd en zijn dus tot eind 2014 aan het fietsen door Zuid- en Noord-Amerika. Leuke website hebben ze trouwens (linkje naar hun website).

Zondag, 1 december
Op zondag zijn er niet veel bodega's open, het is dus gemakkelijk kiezen, wij besluiten naar Cecchin te gaan, een organisch wijnbedrijf, de vorige keer hebben we die gemeden omdat het een van de drukbezochte bodega's schijnt te zijn, en als een van de weinige die open zijn op zondag zal het vandaag wel storm lopen.

Bij Hans fietsen gehuurd voor de rest van het verblijf en op pad, ongeveer 6km fietsen, dat is hier best een riskante onderneming door de combinatie geen fietspaden en Argentijnse rijstijl. Als we aankomen blijken we de enigen, maar krijgen een enthousiaste rondleiding en lunchen is ook geen probleem, dat kan onder een hele grote boom bij de wijngaard, een prachtig plekje. Ook hier zijn we de enige, maar worden prima geholpen door een hele leuke jonge ober, die zich verder stierlijk verveelt. We kiezen voor forel, ook de kok heeft prima zijn best gedaan. We mochten een paar wijnen proeven en kiezen bij de lunch voor een wijn waar helemaal geen sulfiet aan is toegevoegd en die smaakt uitstekend. Op de fiets retour en dan is het siësta-time, ik kan slecht tegen alcohol overdag....

's Avonds zijn we de enigen, Martin en de Engelsen zijn naar de bodega waar wij morgenavond gaan eten, Alina maakt een paar heerlijke empanada's voor ons met een salade.

Hans is zaterdagochtend vroeg naar de bergen vertrokken met een vriend en is nog niet terug.

Maandag, 2 december
De Oostenrijker, die overigens nog gedanst heeft in de show van André Rieu toen hij in Wenen optrad, vertrekt naar Mendoza en vandaar naar Santiago de Chile.

Wij bezoeken Bodega Mevi, leuk terras, hoewel Malbec in Argentinië de boventoon voert hebben ze hier een heerlijke Cabernet Sauvignon, het is afzien deze week.....

In Maipú liggen de meeste bodega's op te fietsen afstand van elkaar, de meeste (jonge)lui mikken op 4 A 5 bodega's op een dag, wij houden het meestal op één, lekker op ons gemak genieten.

De bodega's zijn dus gewend aan veel, niet altijd even geïnteresseerde bezoekers, dat in combinatie met het feit dat ze de meeste mensen toch nooit meer terugzien, maakt de bediening in sommige bodega's wat minder enthousiast, dat is wel jammer, maar ook wel te begrijpen.

Dinsdag, 3 december
Will en Ruth vertrekken vandaag op de fiets naar Mendoza, ze hebben besloten niet per fiets de Andes over te gaan naar Santiago de Chile, maar met de bus, dat is voor een groot deel ook de prachtige route langs de Aconcagua die wij een aantal dagen geleden gereden hebben. We nemen afscheid van hen en gaan op de fiets richting olijvenfabriek Laur. Daar kunnen we voor een rondleiding en proeverij aanhaken bij een net gearriveerde groep van 16 ex-acteurs uit Buenos Aires, van een eindje in de zeventig, een aparte belevenis, degene die de rondleiding doet laat zich niet uit het veld slaan en het wordt een leuk uurtje.

Afgelopen vrijdag is de nieuwe ruimte voor Balsamico azijn geopend en die krijgen we ook te zien, op zich is daar weinig aan te zien, het proces waarbij druivenmost zich langzaam transformeert tot Balsamico azijn speelt zich jarenlang (in Argentinië ongeveer 5 jaar, in Italië, met name Modena, trekken ze daar minimaal 12 jaar voor uit) in houten vaten af, in Argentinië voegen ze daarna wat aromastoffen toe.

Daarna fietsen we naar bodega Tempus Alba voor proeven met lunch, de selfguided tour hebben we 4 jaar geleden gedaan. Ze hebben een mooi groot terras met prachtig uitzicht, weer afzien dus.

Hans is maandagochtend teruggekomen, daarna is Alina vertrokken, ze is nog niet terug, we hopen haar nog wel te zien voordat we morgen vertrekken.

Woensdag, 4 december
Laatste uren Cavieres, onze bus vertrekt om 19:00 uur uit Mendoza, de kamer hebben we tot 11:00 uur, daarna kunnen we gewoon de gezamenlijke ruimtes gebruiken tot we rond 17:00 uur met de taxi naar het busstation gaan.

Tussen de middag lunch bij bodega Di Tommaso, dat kunnen we lopen vanaf Cavieres, daarna nog wat lezen, verslag bijwerken etc.

Als we weggaan is Alina weer terug, maar Hans helaas niet, we nemen afscheid, het was weer heerlijk hier, maar toch een beetje apart, we hopen dat ze allebei weer gelukkig worden.

De busrit naar Buenos Aires gaat ruim 13 uur duren, net als van Buenos Aires naar Puerto Madryn hebben we eerste klas geboekt, dit is zelfs een hele eerste klas bus, dus niet alleen de 6 stoelen beneden, maar ook 21 stoelen boven, die helemaal plat kunnen, dus als een bed, in deze nieuwe versie bus heb je ook allemaal je eigen TV scherm, we slapen prima in de deinende bus.

Donderdag, 5 december
Sinterklaas vandaag, en zo voelt het voor ons helemaal niet, wel raar.

Rond 8:30 uur arriveren we in het grote busstation van Buenos Aires, het appartementje dat we de vorige keer hadden was helaas niet beschikbaar, maar we hebben via airbnb iets anders gevonden, ook weer in San Telmo, daar mogen we vroeg in, we worden vriendelijk ontvangen door de eigenaar. Het appartement is op de 16e verdieping van een modern gebouw, met allerlei voorzieningen, echt luxe.

Beneden in de afgeschermde tuin een groot zwembad, en op de bovenste verdieping (27ste) een grote fitnessruimte (zou ik dan toch nog aan sporten toekomen.....), sauna, stoomkamer, en een binnenzwembadje, ongelooflijk en dat alles voor 50 Euro per nacht.

Vanuit ons appartementje hebben we een mooi uitzicht over Buenos Aires en La Bombonera, het grote, blauwgele voetbalstadion van La Boca. We hebben nog gecheckt voor voetbalwedstrijden, er mag nog steeds alleen thuispubliek bij de wedstrijden komen, maar helaas speelt alleen Boca thuis dit weekend en wel op zondagavond om 21:00, dan zijn wij al op het vliegveld.

We laten de boel de boel en gaan op de koffie bij ons vertrouwde koffiezaakje en worden weer hartelijk welkom geheten door de eigenaresse.

In de stad zijn behoorlijke rellen, demonstraties vinden hier bijna standaard plaats op het Plaza de Mayo. Op de Universiteit van Buenos Aires is een nieuwe rector benoemd, de studenten die vóór zijn, zijn in de slag gegaan met de studenten die tegen de benoeming zijn, toen de politie de boel wilde sussen, zijn ze gezamenlijk tegen de politie gaan vechten en dat is behoorlijk uit de hand aan het lopen, dus we mijden die delen van de stad.

In Cordoba (een andere hele grote stad, iets meer naar het noorden) zijn gisteren meer dan 1000 winkels compleet leeggeroofd, de politie was aan het staken.....

Vrijdag, 6 december
Voor de ochtend staat een bezoek aan het Congreso op het programma, de Argentijnse 1e en 2e kamer. We nemen de metro (Subte) daarheen, in de ruim 6 weken dat we hier niet waren, zijn de kaartjes 40% in prijs gestegen... we hopen dat het allemaal goed gaat aflopen hier, het drastisch verhogen van basisbehoeften, die vooral de minst rijken treffen is vaak een voorteken van ellende.

Het congres is een mooi gebouw, van binnen in elk geval, waar een goede en interessante rondleiding gegeven wordt.

De Argentijnse 2e kamer bestaat uit 257 leden, Een lid per 170.000 inwoners, de provincies met de meeste inwoners hebben dus ook de meeste vertegenwoordigers in de kamer. De voorzitter is een lid van de grootste partij. De eerste kamer bestaat uit 72 leden, 3 voor elk van de 24 provincies van Argentinië, ongeacht hun dicht- of dunbevolkt ze zijn, de voorzitter is de vice-president van de Republiek.

Sinds 1947 hebben vrouwen in Argentinië stemrecht, sinds 1951 mogen ze ook gekozen worden in het parlement en sinds 1991 moet zelfs minimaal 30% van de leden vrouw zijn.

De Biblioteca del Congreso de la Nación is een van de grootste bibliotheken ter wereld, waar dankzij de inspanningen en verzamelwoede van Carlos Victor Penna, ook heel veel boeken uit Europa bewaard zijn gebleven, die in Europa tijdens WOII verloren zijn gegaan. Voor een deel is deze bibliotheek gevestigd in dit gebouw een prachtige zaal, normaal alleen toegankelijk voor parlementsleden en hun secondanten.

Na dit bezoek pakken we tussen een grote demonstratie door, een taxi richting een hele aparte, grote boekwinkel, El Ateneo Gran Splendid, deze is gevestigd in een voormalig theater. Op wat vroeger het toneel was kun je nu wat drinken en/of eten, dat leek ons een leuke plek voor de lunch en dat is het ook.

Zaterdag, 7 december
De laatste hele dag in Buenos Aires, in oktober had ik in een winkelcentrum mooie laarsjes gezien, daar wilde ik niet 7 weken mee lopen sjouwen, dus vandaag is de dag. Dat gaat lekker vlot, ze passen meteen, er wordt uit een andere winkel nog een ander paar aangerukt omdat het eerste paar beschadigd was. Verder is het veel te warm om te winkelen, en we zijn sowieso niet van die winkeltijgers, dus we gaan op ons gemakje terug richting appartement. Onderweg in de winkelstraat lijkt het of er net zo veel mannen lopen die geld willen wisselen als winkelend publiek, ongelooflijk, continue hoor je “cambio, cambio, cambio”.

's Avonds afscheid eten bij een van de restaurantjes vlakbij het appartement, gezellig en lekker, we gaan voor vis, zelfs Paul wordt het vlees soms te veel. Bij terugkomst nog even studio sport Eredivisie kijken, dat hebben we redelijk bijgehouden de afgelopen weken, en met vele anderen zijn we van de ene verbazing in de andere gevallen. Helaas heeft NAC verloren van Ajax, jammer, maar te verwachten, Paul was blij, Utrecht heeft gisteren gewonnen van NEC.

Zondag, 8 december en maandag, 9 december
Inpakken is zo gebeurd, dan op weg naar de koffie om daar afscheid te nemen, met een paar Delftsblauwe klompjes, de laatste uit de verzameling, bijzonder adresje deze bakker met heerlijke koffie.

Terug naar het appartement, laatste dingen opruimen, om 12 uur komt Roberto volgens afspraak, de koffers kunnen bij de bewaking, wij gaan de stad in, in San Telmo is het op zondag altijd markt, een aantal straten zijn hiervoor afgesloten, op verschillende plaatsen is er live muziek en/of dans.

In een van de straten zit een vrouw die de 70 al gepasseerd is op een aantal potjes en pannetjes te slaan, die gebruikt ze als drumstel, ter begeleiding van haar zang, ze heeft een goede stem en we vinden het dapper dat ze dit gewoon doet, waarschijnlijk ook niet uit weelde. We vinden het eerlijk gezegd een beetje genant om een foto te maken.

Nog even een paar tapas bij Sagardi, op de terugweg horen en zien we een jonge gitarist die we in oktober ook al gehoord hadden, ontzettend gemakkelijk speelt hij fantastisch gitaar, ik koop een CD van hem, die hij op verzoek signeert.

Hij verkoopt aardig wat CD's, als hij speelt staat er ook direct een aantal mensen om hem heen.

Terug naar het appartement, koffers halen, we kunnen boven bij in een ruimte bij de fitness wachten, daar is ook WIFI en kunnen we de website dus weer even bijwerken.

Rond 18:00 uur haalt een taxi ons op voor de rit naar het vliegveld, we zijn op tijd, en vooral heel blij dat Pal al via internet heeft ingecheckt, we printen de instapkaarten en leveren de koffers in, dat gaat heel snel, de rijen voor het inchecken zijn ellenlang.

De laatste pesos opmaken, met de inflatie in Argentinië van 30% per jaar, zijn die hier al steeds minder waard, maar buiten Argentinië wil helemaal niemand ze meer hebben.

Geplande vertrektijd voor de vlucht is 22:20 uur, het vliegtuig komt iets te laat binnen, net op het moment dat er enorme regen- en onweersbuien overtrekken, daardoor wordt er met grotere tussenpozen gestart. We gaan uiteindelijk rond middernacht de lucht in, onweer in een vliegtuig is een mooi gezicht, er is wat turbulentie, maar valt mee, wel moet iedereen, de stewardessen incluis blijven zitten. Rond 01:00 uur is iedereen wel aan een hapje en drankje toe.

Helaas hebben we een spook van een stewardess, maar ja het kan verkeren.

Verder is de vlucht rustig en we kunnen redelijk slapen, rond 17:00 uur, na 13 uur vliegen landen we op Schiphol, waar de vertrouwde taxi ons opwacht.

Het was weer een bijzondere reis, deze keer vooral met veel mooie natuur, we hebben genoten en vinden het toch ook weer heerlijk om naar huis te gaan.